Zaburzenia klimatyczne przyczyną upadku starożytnej cywilizacji.

Kategorie: 

Fotografia. Public domain

Najnowsze badania naukowców i archeologów z Uniwersytetu Cambridge i Banaras Hindu sugerują zaburzenia klimatu jako przyczynę upadku cywilizacji doliny Indusu.

 

Badania naukowców pokazały, że pierwsze mega-miasta epoki brązu, podupadły w okresie pomiędzy 21 a 20 wiekiem p.n.e. i nigdy nie powróciły do dawnej świetności, z powodu serii katastrofalnych susz nawiedzających region przez 200 lat.

Badania korelują chronologicznie z badaniami innych naukowców, którzy przebadali osady z dna Morza Arabskiego i Zatoki Omańskiej a także stalaktyty z jaskiń w północnych Indiach i południowej Arabii.

 

Przypuszcza się, że okresy susz z tego okresu częściowo przyczyniły się do upadku nie tylko cywilizacji Indusu ale też do upadku wczesnych cywilizacji z basenu Morza Śródziemnego, takich jak Akkad, Egipt z okresu Starego Państwa a także kultur epoki wczesnego brązu z Grecji.

 

„Zebrane dane pokazują, że był to najbardziej intensywny okres susz spowodowany częstym zanikiem monsunu w okresie 5000 lat który przebadaliśmy” powiedział paleoklimatolog profesor David Hodell.

 

Naukowcy badający przyczyny upadku cywilizacji Indusu, uzyskali swe dane z wyschniętego jeziora znajdującego się 65 km na wschód od doliny Indusu. Wykryli oni warunki klimatyczne badając dane izotopowe zawarte w skorupkach slimaków, które żyły w jeziorze pomiędzy 6500 lat a 1500 lat temu.

Izotopowe wartości węglanu wapnia zawarte w skorupkach slimaków są odzwierciedleniem izotopowych wartości wody w której żyły slimaki. Ponieważ woda z izotopem tlenu 16 paruje szybciej niż woda z „cięższym” izotopem tlenu 18. Naukowcy byli w stanie zmierzyć zmiany w tempie parowania wody na przestrzeni czasu. To pozwoliło naukowcom na wyznaczenie ram czasowych 200 letniego poprzednio nieznanego okresu susz w północno-zachodnich Indiach, który trwał od około 2100 p.n.e. do 1900 p.n.e. W tym okresie mega-miasta epoki brązu takie jak Mochendżo Daro, Harappa czy Lothal których populacje liczyły sobie do 100.000 mieszkańców, szybko podupadły a cywilizacja rozwijająca się przez 500 lat załamała się.

 

Systemy hydrotechniczne starannie zaplanowanych miast doliny Indusu doprowadzały do nich wodę i odprowadzały nieczystości. Systemy te były na wyższym poziomie technicznym niż podobne systemy z Mezopotamii i Egiptu z tego samego okresu. W Harappie odnaleziono spłukiwane toalety, woda doprowadzana była do indywidualnych domów lub do grupy domów wykonanych z wypalanej cegły,  zbudowanych wokół wspólnego ujęcia.

 

Cywilizacja doliny Indusu wypracowała pierwszy zunifikowany system wag, miar i czasu. Odnalezione pieczątki z inskrypcjami wskazują na posługiwanie się pismem, które pozostaje do dzis nie rozszyfrowane. Rozwijała się tam prężnie medycyna czego dowodem są odnalezione zęby ze sladami leczenia, także tam zapoczątkowano transport  kołowy.

Obok wspomnianych zaburzeń klimatycznych powodem załamania się cywilizacji Indusu był prawdopodobnie najazd indoeuropejskiego  plemienia Ariów a także zmiana biegu rzek przepływających przez region, wyeksploatowanie lasów i zanik handlu z Egiptem i Mezopotamią. Jednak dziedzictwo i osiągnięcia cywilizacji Indusu nie zostały zapomniane. Krótko po opuszczeniu miast w dolinie Indusu, zaczyna rozwijać się dynamicznie kilka kultur położonych dalej na wschód w dolinie Gangesu czerpiących z tradycji cywilizacji Indusu, jak np:  kultura cmentarzy typu H .       

Ocena: 

5
Średnio: 5 (1 vote)

Skomentuj