Kwiecień 2021

W Egipcie znaleziono zaginione "złote" miasto, które ma ponad 3 tysiące lat

Archeolodzy odkryli najstarsze egipskie miasto, które ma ponad trzy tysiące lat. To znalezisko jest uważane za drugie najważniejsze po grobowcu Tutenchamona.

Na południu Egiptu archeolodzy znaleźli zagubione w piaskach miasto. Według wstępnych szacunków ma ono ponad 3400 lat. Naukowcy uważają, że miasto to zostało założone przez faraona Amenhotepa III, który żył w XIV p.n.e. Był to dziewiąty z kolei władca słynnej XVIII dynastii, który rządził od 1391 do 1353 roku p.n.e. Dowódca ekspedycji, słynny archeolog Zahi Hawass zauważył, że była to największa i najbardziej przemysłowa osada Egiptu na zachodnim brzegu Nilu w Luksorze. Wiele zagranicznych misji szukało tego miasta, ale nigdy go nie znaleziono.

Ulice znalezionego obiektu otoczone są domami, których wysokość sięga trzech metrów. Odkopanie miasta zapewni wgląd w życie starożytnych Egipcjan w czasach, gdy imperium było u szczytu bogactwa. Egipscy archeologowie są pewni, że to odkrycie archeologiczne jest drugim najważniejszym po grobowcu Tutenchamona.

 

Miasto rozciąga się na północ i zachód. Jest to największe odkryte miasto „złotego wieku” Starożytnego Egiptu. Zdaniem naukowców w trzech czwartych w mieście znajdują się pomieszczenia do przechowywania mięsa, miejsca, w których szyto ubrania, oraz tworzono surowe cegły. Archeolodzy mają nadzieje dokopać się do świątyni do września.

 

Najstarsza trójwymiarowa mapa Europy została odkryta na kamiennej płycie

Tajemniczy kamień z epoki brązu może być najstarszą trójwymiarową mapą w Europie. Niedawna analiza wykazała, że ​​mapa powstała około 4000 lat temu co umiejscawia ją w epoce brązu. Zdaniem archeologów, przedstawia ona obszar w północno-zachodniej Bretanii we Francji.

Płyta o wymiarach 2 m na 1,5 m, została odkryta jeszcze w 1900 roku, po czym zniknęła bez śladu. Dopiero w 2014 roku, zlokalizowano ją w piwnicy zamku Château de Kernuz. Archeolodzy, którzy badali wzory wyryte na 4000-letnim kamieniu, twierdzą, że znaki te są odwzorowaniem zachodniej Bretanii. Naukowcy twierdzą, że wgłębienia są trójwymiarowym odwzorowaniem doliny rzeki Odety, podczas gdy kilka linii przedstawia sieć rzeczną na tym obszarze. Geolokalizacja ujawniła, że ​​terytorium przedstawione na płycie ma 80% dokładność do obszaru wokół 18-milowego odcinka rzeki.

Zdaniem doktora Clémenta Nicolasa z Bournemouth University, jeden z autorów badania opublikowanego w Biuletynie Francuskiego Towarzystwa Prehistorycznego.

„Obecność powtarzających się motywów połączonych liniami” na jego powierzchni sugeruje, że przedstawia obszar Finistère.(...) „Na całym świecie jest kilka takich map wykutych w kamieniu. Generalnie są to tylko interpretacje. To pierwszy raz, kiedy mapa przedstawia obszar w określonej skali.(...) Zwykle nie doceniamy wiedzy geograficznej dawnych społeczeństw. Ta płyta jest ważna, ponieważ podkreśla tę wiedzę kartograficzną”.

Niesamowite jest pomyśleć, że ktoś, kto żył około 4000 lat temu, stworzył tak szczegółową trójwymiarową mapę na kamiennej płycie. Nie jest to w żadnym razie odosobnione znalezisko, a historia zna przykłady map o o wiele większej skali. Najlepszym tego przykładem jest słynna mapa Piri Reisa.

Mowa tu o mapie, przedstawiającej zachodnie wybrzeża Afryki, wschodnie wybrzeża Ameryki Południowej i północne wybrzeże Antarktydy na 300 lat przed oficjalnym odkryciem Antarktydy. Przeprowadzone badania wykazały, że jest to autentyczny dokument, sporządzony w 1513 roku przez admirała floty tureckiej z XVI wieku. Co ciekawe mapa pokazuje linię wybrzeża Antaktydy, które znajduje się pod lodem. Współcześni ludzie dochodzą do tego jak wygląda ten kontynent za pomocą nowoczesnej technologii, dlatego wydaje się wręcz nieprawdopodobne, aby znano takie dane w XVI wieku. Skąd Piri Reis mógł posiadać wiedzę potrzebną do stworzenia takiego dokumentu? Być może dokonał tego w podobny sposób co twórcy trójwymiarowej mapy Bretanii.