Archeolodzy odkryli dużą budowlę hydrotechniczną Majów

Archeolodzy ustalili, że tama na terenie starożytnego miasta Tikal była używana przez Indian, jako zapora i była to tym samym największa budowla hydrologiczna Majów. Zapora znajduje się w centrum starożytnego miasta Tikal, którego ludność w okresie rozkwitu, zdaniem naukowców, sięgała od 60 do 80 tysięcy osób.

Wcześniej sądzono, że tama była tylko ułatwiającą życie drogą asfaltową. W wyniku prac wykopaliskowych udało się ustalić prawdziwy cel budowli. Archeolodzy odkryli, że projekt był bardzo skomplikowaną tamą.  Obiekt został wyposażony w urządzenie do czyszczenia rur i bramę doprowadzającą wodę.  Szerokość budynku to 80 metrów, wysokość osiągnęła 10 metrów.  Objętość magazynowanej wody wynosił około 75 tysięcy metrów sześciennych.

Archeolodzy odkryli, że woda deszczowa zbierana w tamie z sąsiednich dróg, placów, dachów i innych powierzchni, zanim docierała do zbiornika ścieków przechodziła przez specjalny filtr, w postaci pojemników z piaskiem.  Znaczenie systemu filtracji dla starożytnych inżynierów pokazuje dodatkowo fakt, że piasek kwarcowy do filtrów był dostarczany ze specjalnego kamieniołomu, położonego w odległości ponad 30 kilometrów od miasta.