Czasopismo PNAS opublikowało wyniki badań, opracowanych przez zespół badaczy pod kierownictwem Mary Jackson z University of California w Berkeley. Okazało się, że cement używany przez starożytnych Rzymian w konstrukcji budynków, był tak silny, bo zawierał dużą zawartość pyłu wulkanicznego, lawy i wody.

Analizie poddano cegły, pochodzące z Forum Trajana w Rzymie, zbudowane w latach 100 - 112. Eksperci badali cement, używając promieniowania synchrotronowego. Udało się ustalić, że Rzymianie do cementu dodawali lawę i pył wulkaniczny, pochodzący z Gór Albańskich (wł. Colli Albani). Chodzi o pozostałości działalności wulkanicznej, która trwała aż do około 1100 roku p. n. e.

Cement trzymano przez około 180 dni. W tym czasie zachodziły reakcje chemiczne, w wyniku których powstawały małe kryształy, zapewniające siłę wiązania pomiędzy cegłami. Tak więc, dzięki produktom, które powstały na skutek aktywności wulkanicznej możemy podziwiać budynki starożytnych Rzymian, które liczą dziś około 2 tys. lat.