Sala króla Artura odsłania tajemnice sprzed 5500 lat

Kornwalijski kopiec, znany jako Sala Króla Artura, okazał się być o 4000 lat starszy, niż wcześniej sądzono. Nowe badania naukowców z trzech brytyjskich uniwersytetów rzucają nowe światło na ten tajemniczy zabytek.

Przez lata Sala Króla Artura była klasyfikowana jako wczesnośredniowieczne wybiegi dla zwierząt, datowane na około 1000 rok naszej ery. Jednak zespół badawczy z uniwersytetów St Andrews, Reading i Newcastle odkrył, że ta prostokątna konstrukcja z ziemi i kamienia została wzniesiona około 5500 lat temu, w okresie neolitu.

Aby ustalić dokładny wiek kopca, naukowcy zastosowali metodę luminescencji stymulowanej optycznie (OSL). Technika ta pozwala określić, kiedy osad był ostatni raz wystawiony na działanie światła przed jego zasypaniem. Analiza wykazała, że grunt pod nasypem został naruszony podczas budowy kopca, co umożliwiło zastosowanie metody OSL.

To przełomowe odkrycie znacząco zmienia nasze wyobrażenia na temat wieku i znaczenia tego zabytku. Sala Króla Artura, wcześniej kojarzona z mitami i legendami o legendarnym władcy, okazuje się być jednym z najstarszych monumentów w regionie.

Kopiec, który zawiera 56 stojących kamieni, niektórych o wysokości do 1,8 metra, jest jednym z najciekawszych zabytków archeologicznych w Kornwalii. Jego nowa, znacznie starsza datacja rzuca nowe światło na życie i aktywność ludzi w tym regionie w okresie neolitu.

Naukowcy podkreślają, że to odkrycie jest tylko wstępem do dalszych badań, które pomogą lepiej zrozumieć rolę i znaczenie Sali Króla Artura w neolitycznym krajobrazie Kornwalii. Analiza materiałów archeologicznych, a także dalsze datowania i badania terenowe, mogą dostarczyć cennych informacji na temat tego niezwykłego zabytku.