W scytyjskich grobach w Chinach odnaleziono krzaki marihuany

Chińscy naukowcy ogłosili odkrycie nietypowego pochówku. Odkrycia dokonano w północno zachodniej części Chin w regionie Turfan. Unikalne znalezisko pomaga nam zrozumieć jak starożytne kultury euroazjatyckich stepów, używały w swych rytuałach i medycynie rośliny.

W artykule opublikowanym w magazynie Economic Botany chiński archeolog Hongen Jiang opisuje pochówek około 35 letniego mężczyzny o anatomicznych cechach rasy białej. Mężczyzna został złożony w grobie wyłożonym drewnem,  z trzcinową poduszką pod głową. Trzynaście krzaków marihuany o długości 1m zostało położone na klatce piersiowej zmarłego.

Image

Badanie radiowęglowe zawartości grobu wskazują, że pochówek pochodzi sprzed 2800 lat. Odkrycie dodaje się do kolekcji dowodów na to, że użycie marihuany w starożytnych kulturach stepowych było bardzo popularne.

Odkryty grób jest jednym z 240 grobów odkrytych w Jiayi i kojarzony jest z kulturą Subeixi ( inna nazwa to królestwo Gushi) lud ten zajmował rejon Turfan pomiędzy około 3000 a 2000 lat temu.

Fragmenty marihuany odkrywano wcześniej w grobach w tym rejonie, dziesięć lat temu odkryto w sąsiednim Yanghai grób zawierający 900 gram zmielonego suszu marihuany i nasion. Ty razem jednak naukowcy odkryli po raz pierwszy w historii całe krzaki marihuany i po raz pierwszy odnotowano przypadek użycia ich jako swego rodzaju całunu.

Poprzednie znaleziska marihuany w regionie Turfan składały się ze zmielonych roślin, to czyniło niemożliwym stwierdzenie czy rośliny były pochodzenia lokalnego czy zostały nabyte drogą wymiany handlowej w sąsiednich i dalszych regionach. Rośliny położono na ciele zmarłego płasko, co doprowadziło naukowców do konkluzji, że rośliny były świeże i zostały ścięte do pochówku.

Image

Dodatkowo niemal wszystkie z 13 żeńskich kulek kwiatowych, obcięto przed włożeniem krzaków do grobu. Te, które pozostały na krzaku były prawie dojrzałe i zawierały w sobie niedojrzałe jeszcze nasiona. Sugeruje to, że roślina została ścięta a pochówek nastąpił póznym latem.

Na zakończenie warto powiedzieć kilka słów,  na temat kim byli ludzie tworzący kulturę Subeixi. Na podstawie archeologicznych znalezisk w postaci broni, wyposażenia dla koni, ubioru. Oraz cech anatomicznych, takich jak jasny kolor włosów i skóry stwierdzony na zmumifikowanych szczątkach,  można wnioskować, że byli ludem blisko spokrewnionym ze Scytami, wywodzącymi się kultury Andronowo (kolebka Arjów) rozwijającej się w epoce brązu na północ od Jeziora Aralskiego.

W sąsiedniej kotlinie Tarim odnaleziono zmumifikowane szczątki blondynów w tym szczątki kobiety nazwanej "piękność z Loulan". W 11 z 12 odnalezionych mumii dominującym genem dziedziczonym po ojcu była haplogrupa  R1a1 zwana haplogrupą słowiańską, obecnie najbardziej rozpowszechnioną obecnie wśród Polaków i Serbów Łużyckich.

Image

Powyżej scytyjska "piękność z Loulan"

Image

Powyżej mumia mężczyzny odnalezionego w kotlinie Tarim razem z "pięknością z Loulan"

Więcej o obecności marihuany w grobach scytyjskich na stepach azjatyckich można przeczytać w artykule o księżniczce z ludu Pazyryk. http://tojuzbylo.pl/wiadomosc/syberyjskie-kurhany-ujawniaja-swe-sekrety

oraz w artykule o złotych bongosach scytyjskich odnalezionych na Ukrainie  http://tojuzbylo.pl/wiadomosc/scytowie-haju-czyli-halucynogenne-rytualy…